*Aeromancja - Zwolennicy aeromancji dopatrywali się zjawisk w zjawiskach atmosferycznych- grzmotach, błyskawicach, kształtach chmur, kierunku i sile wiatru aby przepowiedzieć przyszłość z pogody. Aeromancja, stosowana przez babilońskich kapłanów, należy do najstarszych systemów wróżbiarstwa.
*Alektromancja - Główną rolę w tej metodzie odgrywał kogut. W sporych rozmiarów kole wpisywano litery, a na każdą z nich kładziono ziarna pszenicy. Kolejność, w jakiej kogut zjadł ziarna-litera po literze- odsłania przesłanie. Jeśli wyrazy nie miały sensu, wróżbita musiał je zinterpretować. Zjedzone ziarna zastępowano nowymi, aby ta sama litera mogła się pojawić tyle razy, ile to było konieczne.
*Alomancja - Wróżbita rzucał garść soli na płaską powierzchnię i starał się odczytać pojawiające się wzory.
*Apantomancja - Wierzono niegdyś, że przypadkowe spotkanie ze zwierzętami niosą wskazówki. W średniowiecznej Europie napotkany przypadkiem kozioł albo zając oznaczał bliskie powodzenie, szczególnie jeśli zając uciekał przed sforą psów. Nietoperz, kruk i osioł były natomiast złowróżbne.
*Astragalomancja - Przepowiadanie przyszłości za pomocą kości do gry pochodzi za starożytnego Egiptu. W ciągu wieków zaistniało wiele sposobów odczytywania wróżb. Bardzo prosty system, opisany w jednej ze średniowiecznych broszur, wymagał użycia trzech kości. Gdy wyrzuci się:
- Trzy szóstki: spełnienie życzeń
- Dwie szóstki i dwójka: powodzenie, choć nie bez trudności
- Szóstka i dwie czwórki: dane pragnienie jest złym pomysłem i należy je zarzucić.
*Bibliomancja - Potrzebna jest tylko książka. Wróżbiarz stawia pytanie, następnie otwiera książkę na chybił trafił i z zamkniętymi oczami wskazuje fragment tekstu. Zdanie bądź cały akapit, na którym spocznie palec, to odpowiedzią na pytanie, lub komentarz.
*Chiromancja - Interpretujemy wygląd lewej dłoni.
*Geomancja - Rozsypuje się garść ziemi trzymanej w obu dłoniach i odczytuje się kształty, jakie powstały. W późniejszej wersji, znanej jako geomancja papierowa, wróżbita stawia pytanie i z zamkniętymi oczami przykłada ołówek do papieru i stawia znaki. Po odpowiednim czasie, przerywa rysowanie i interpretuje kształty.
*Hydromancja - Do zbiornika z wodą wrzucano pojedynczo trzy kamienie: okrągły, trójkątny i kwadratowy, a wróżbita oceniał pojawiające się koncentryczne fale, szukając w nich dających się z interpretować wzorów.
*Keromancja - Ten stary i rozpowszechniony sposób polega na laniu wosku roztopionego w mosiężnym tyglu. Gorący wosk wlewa się powoli do misy z zimną wodą. Kiedy zetknie się z powierzchnią wody, zastyga przyjmując rozmaite kształty, które interpretuje wróżbita.
*Ksylomancja - W czasach biblijnych wzory utworzone przez opadłe konary drzew, gałęzie, gałązki i wszelkie inne kawałki drewna leżące na ziemi poddawano uważnemu oglądowi i interpretacji.
*Miomancja - Wróżenie na podstawie wyglądu, koloru i odgłosów myszy. Szeroka gama przepowiedni od wojny po głód opierała się na bezpośrednich obserwacjach myszy, czasem również szczurów a także widomych znakach ich obecności, jak ślady łap i zębów.
*Pedomancja - Podobna do chiromancji, z ta tylko regułą że zamiast dłoni interpretujemy wygląd stopy.